Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

1. Η τεχνική της διασκέδασης

Βρέθηκε το άγαλμα του Σειληνού, Νέα ιστορική ανακάλυψη στην Πέλλα:

Mία νέα εκπληκτική ανακάλυψη είδε το φως του ήλιου  στην Πέλλα και πρόκειται για το υπέροχο άγαλμα του Σιληνού του οποίου τον μύθο αναφέρει ο ίδιος ο Ηρόδοτος στα "Ιστορικά". Είναι ένα αριστούργημα και ήδη προκαλεί δέος στους αρχαιολόγους που το ανακάλυψαν και όπως φαίνεται η Ιστορία της Ελλάδας έχει να προσφέρει χιλιάδες ακόμα μοναδικά ευρήματα.

Γνωρίστε την Tikal την αρχαία πόλη των Μάγια! [Βίντεο]

Το Tikal National Park περιλαμβάνει 575 τετραγωνικά χιλιόμετρα ζούγκλας. Το κεντρικό τμήμα της αρχαίας πόλεως και μόνο περιέχει 3.000 κτίρια και καλύπτει περίπου 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

H “Χαμένη Ατλαντίδα” της Κίνας η πόλη Shicheng:! [Βίντεο]

Λίγους μήνες πριν το περιοδικό “National Geographic” δημοσίευσε μια σειρά από εντυπωσιακές φωτογραφίες από την πόλη Shicheng (γνωστή και ως Lion City), προκαλώντας το ενδιαφέρον του κόσμου που δεν γνώριζε την ύπαρξή της αλλά και όσων ήξεραν καλά την ιστορία της.

Η πόλη δημιουργήθηκε πριν από 1.339 χρόνια περίπου στην περιοχή Zhejiang, στην ανατολική επαρχία της Κίνας, και βυθίστηκε κάτω από τα νερά της λίμνης Qiandao μόλις το 1959, μετά από την κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού στον ποταμό Xin’an.

Αρχαιολόγοι από όλο τον κόσμο βρέθηκαν μπροστά σε μία “καλοδιατηρημένη” υποθαλάσσια πόλη, δεδομένου ότι τα κτίρια προστατεύονται καλύτερα μέσα στο νερό τόσο από τη διάβρωση που προκαλεί ο άνεμος και η βροχή όσο και ο ήλιος, συγκεριτικά με μια αρχαία πόλη που βρίσκεται στην επιφάνεια του εδάφους.

Τα σπίτια, οι τοίχοι, οι καμάρες, οι πλακόστρωτοι δρόμοι, οι πύλες εισόδυ της πόλης, τα μνημεία παραμένουν σχεδόν ανέπαφα, με την πόλη να αποτελεί ένα αμίμητο ιστορικό μνημείο, που όμοιό του δεν υπάρχει.

Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, η πόλη Shicheng ήταν κάποτε πολιτικό, πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής Sui’an, μέχρι τη στιγμή που η αίγλη της χάθηκε για πάντα στα βαθιά νερά της λίμνης.

Η εικόνα της πόλης πριν χαθεί στα βαθιά νερά της λίμνης, όπως παρουσιάστηκε από το περιοδικό “National Geographic”.

ΠΗΓΗ   http://www.pyli-apokalypseis.com/politismos/item/3054-shicheng-city-h-xameni-atlantida-tis-kinas-vinteo  

           

http://pirforosellin.blogspot.gr/  -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

Το πεδίο ως ολόγραμμα ...

 

Μία από τις πιο ισχυρές αρχές, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αυτό το πεδίο λειτουργεί, είναι το γεγονός ότι το πεδίο αυτό φαίνεται να είναι ολογραφικό από τη φύση του.
Ο ορισμός του ολογράμματος είναι ότι, όσο κι αν διαιρέσεις ένα μοτίβο το όλον παραμένει ακόμα και στο μικρότερο κομμάτι.

Για παράδειγμα, πριν από χρόνια, υπήρχαν κάτι σελιδοδείκτες, κάτι φανταχτερές λωρίδες, που είχαν εικόνες όπως ένα ανθισμένο τριαντάφυλλο, ή μια παναγιά, ή ένα δελφίνι να πηδάει από μια πυραμίδα. Αυτούς τους σελιδοδείκτες, αν ήταν πραγματικά ολογράμματα, θα μπορούσες να τους κόψεις σε πολύ μικρά κομμάτια ξανά και ξανά και αν κοίταγες με μεγεθυντικό φακό, θα έβλεπες ολόκληρο το σχέδιο ακόμα και στο μικρότερο κομμάτι.

Μοιράζομαι αυτή την αρχή γιατί, όπως φαίνεται, η συνειδητότητά μας, μέσω αυτού του πεδίου, λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι όλοι μας, ως μέρη του μεγαλύτερου μοτίβου, είμαστε συνδεδεμένοι.
Έτσι, τα φαινομενικά ασήμαντα πράγματα που κάνουμε κάθε μέρα, - το πώς συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον στο οικογενειακό τραπέζι, το πώς νοιώθουμε βλέποντας τις ειδήσεις, το πώς αντιδρούμε όταν ο μπροστινός οδηγός μας κόβει το δρόμο..., - σε όλες αυτές τις φαινομενικά ασήμαντες στιγμές της ζωής μας, στην πραγματικότητα κάνουμε μια συζήτηση με αυτό το πεδίο, το κβαντικό ολόγραμμα, το νου του Θεού, ατομικά. Κι αν βάλουμε μαζί όλες αυτές τις μικρές συζητήσεις, αυτό γίνεται η συλλογική απάντηση.

Το πεδίο αντικατοπτρίζει τη συλλογική αγάπη, τη συλλογική εκτίμηση, ή αγνωμοσύνη, το συλλογικό θυμό, οργή, ή φόβο. Έτσι, καθώς βλέπουμε τα γεγονότα στη ζωή μας να ξεδιπλώνονται και αναρωτιόμαστε "Γιατί να συμβαίνουν αυτά; Πώς μπορεί να γίνονται αυτά έτσι; " καλό θα ήταν να κρατήσει ο καθένας μας αυτές τις αρχές στο νου του και να ρωτήσει το εαυτό του:  "Πιστεύεις, βλέπεις αυτές τις αρχές, (που μόλις περιέγραψα), τις βλέπεις να εκδηλώνονται στον κόσμο γύρω σου;" Και αν η απάντηση είναι ναι, η αρχή δουλεύει αμφίδρομα : όταν αρχίζουμε να νοιώθουμε τα συναισθήματα των πραγμάτων που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας και στον κόσμο μας, το ολόγραμμα εξ ορισμού θα αντικατοπτρίσει αυτά τα συναισθήματα πίσω σε εμάς.
Ακούω από πολλούς ανθρώπους ότι "όταν προσφέρουμε την προσευχή μας μέσα από το σώμα μας, πρέπει να σταλεί στο μέρος που επιθυμούμε. Αν προσευχόμαστε για τη Μέση Ανατολή, πρέπει να ‘στείλουμε’ την ενέργεια εκεί. Αν προσευχόμαστε για τη θεραπεία των αγαπημένων μας, πως πρέπει με κάποιο τρόπο να εκπέμψουμε από το σώμα μας προς τα εκεί που βρίσκονται."

Αυτές είναι καλές προθέσεις, αλλά το ολόγραμμα μας λέει ότι δεν χρειάζεται να στείλουμε τίποτα πουθενά. Λέει πως όταν νοιώθουμε το συναίσθημα στο σώμα μας, αυτό ήδη υπάρχει παντού, επειδή είμαστε μέρος αυτού του όλου.

Ακριβώς όπως το σχέδιο παραμένει ακέραιο, όσο κι αν τεμαχίσουμε εκείνον τον σελιδοδείκτη, έτσι κι εμείς είμαστε μικρά κομμάτια αυτού του μεγαλύτερου ολογράμματος, αυτής της μεγαλύτερης συνειδητότητας. Επειδή, πολύ απλά, όταν αισθανόμαστε χρησιμοποιούμε την ενέργεια μέσα μας για να δημιουργήσουμε ότι διαλέξουμε, αυτό ήδη υπάρχει, παντού και πάντα.

Ίσως σας έχει τύχει να πηγαίνετε να τηλεφωνήσετε σε κάποιον που συμπαθείτε και να δείτε ότι είναι ήδη στην άλλη άκρη της γραμμής. Με τη μητέρα μου το παθαίνω αυτό συχνά. Προσπαθώ να της τηλεφωνώ τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα απ’ όπου κι αν βρίσκομαι και συχνά την πετυχαίνω στην άλλη άκρη ή η γραμμή είναι κατειλημμένη επειδή εκείνη τη στιγμή μου τηλεφωνεί.

Άρα, όταν συμβαίνει αυτό, τι γίνεται; Πώς μεταφέρεται η πληροφορία ώστε να έχουμε αυτήν την ταυτόχρονη επαφή; Όλοι σχεδόν έχουμε αυτήν την εμπειρία. Ίσως το κβαντικό ολόγραμμα, η ολογραφική αρχή, να είναι η απάντηση, λόγω του ότι όταν νοιώθουμε κάτι σε ένα μέρος, σε κάποιο βαθμό αυτό το συναίσθημα υπάρχει ήδη σε κάθε άλλο μέρος. Και στο βαθμό που μπορούμε να εστιάσουμε σ’ αυτό το συναίσθημα και να "ακονίσουμε" αυτήν την ικανότητα, να νοιώθουμε συναισθήματα στην καρδιά μας, αντί απλά να τα σκεφτόμαστε στο μυαλό μας, στο βαθμό αυτό, έχουμε τη δυνατότητα να θεραπεύσουμε και να μεταφέρουμε πέρα από το σώμα μας ό,τι νοιώθουμε μέσα μας.

Τι μας λέει αλήθεια, αυτή η πληροφορία για τον τρόπο που ζούμε τη ζωή μας και για ό,τι βλέπουμε να συμβαίνει στον κόσμο μας; Αυτό που τουλάχιστον μας λέει είναι ότι κάτι υπάρχει εκεί έξω. Υπάρχει ένα πεδίο, μια ζωντανή ευφυία, που συνδέει τα πάντα στην Δημιουργία, μη εξαιρώντας τίποτα, οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο ή στο σώμα μας. Γνωρίζουμε λόγω αυτής της αρχής, ότι όλα είναι μέρος όλων των άλλων. Ξέρουμε ότι είμαστε συνδεδεμένοι μ’ αυτό το πεδίο μέσω αυτών που ονομάζουμε σκέψη, αίσθημα και συναίσθημα.
Πιο συγκεκριμένα, τα συναισθήματα στην καρδιά μας είναι η γλώσσα που μας ενώνει με το πεδίο. Είναι η γλώσσα που το πεδίο αναγνωρίζει. Το πεδίο ίσως να μην αναγνωρίζει τις διανοητικές διεργασίες της γλώσσας, όταν πχ. λέμε "Θεέ μου, κάνε να έρθει ειρήνη στον κόσμο". Σίγουρα όμως αναγνωρίζει τη γλώσσα του συναισθήματος όταν νοιώθουμε την ειρήνη στην καρδιά μας σαν να είναι ήδη εκεί.

Αυτές είναι οι αρχές, κάποιες πολύ ισχυρές αρχές, που μας άφησαν οι Αρχαίοι σε μια γλώσσα της εποχής τους. Σήμερα, 400 χρόνια μετά τη γέννηση της Δυτικής Επιστήμης, μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε ακριβώς τις ίδιες αρχές. Κι ενώ, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε απόλυτα όσα γνωρίζουμε γι’ αυτό το πεδίο, από πού έρχεται, γιατί υπάρχει... , ξέρουμε αρκετά για να εφαρμόσουμε στη ζωή μας αυτές τις αρχές που είδαμε να λειτουργούν υπό συνθήκες εργαστηρίου και τις οποίες μας κληροδότησαν οι Αρχαίοι.

Κατά τη δική μου οπτική, πρόκειται για πολύ δυνατές πληροφορίες, γιατί πηγαίνουν την ιδέα της προσευχής πέρα από κάθε θρησκευτική ή πνευματική παράδοση και γιατί δημιουργούν μια εσωτερική τεχνολογία ανοιχτή σε όλους. Ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις μας, τον τρόπο ζωής μας, την γενεαλογία μας, την κληρονομιά μας, ή το πώς και πού διαλέγουμε να ζούμε, μας λέει ότι κάθε στιγμή έχουμε ένα συναίσθημα και λόγω αυτού του συναισθήματος επικοινωνούμε με τον κόσμο γύρω μας.

Έτσι, αντί να βλέπουμε την προσευχή σαν κάτι που "κάνουμε" πότε-πότε -όταν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο- και μετά σταματάμε και απομακρυνόμαστε, ίσως μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε την προσευχή ως τον τρόπο που νοιώθουμε στη ζωή μας και αφού νοιώθουμε πάντα, κάθε στιγμή της ζωής μας, η ζωή μας γίνεται προσευχή.

Μπορούμε πάντα να έχουμε το συναίσθημα της ειρήνης στην καρδιά μας. Είτε οδηγούμε, είτε μελετάμε, είτε πηγαίνοντας στα μαγαζιά ή στο αεροδρόμιο, αν σε ένα βαθμό, μπορούμε να νοιώσουμε αυτό το συναίσθημα, η ζωή γίνεται προσευχή. Έτσι, καθώς βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας, βλέπουμε έναν κόσμο που αλλάζει πολύ γρήγορα.

Μερικοί πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι εκτός ελέγχου και νοιώθουν αδύναμοι να κάνουν οτιδήποτε. Αυτές οι αρχές όμως, μας θυμίζουν ότι είμαστε μέρος όλων όσων βλέπουμε. Ο κόσμος γύρω μας δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από μια αντανάκλαση του ό,τι έχουμε γίνει εσωτερικά.

Η γλώσσα αυτών που ήρθαν πριν από εμάς, μας θυμίζει ότι πρέπει να γίνουμε αυτά τα οποία διαλέγουμε να μας συμβούν στη ζωή ... Πρέπει να γίνουμε η ειρήνη, η θεραπεία, η συνεργασία, η συμπόνια, η αγάπη, η φροντίδα, που θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας. Πρέπει εμείς να γίνουμε αυτά τα πράγματα, έτσι ώστε το πεδίο να μας τα αντικατοπτρίσει. Με αυτό τον τρόπο, ο καθένας από εμάς, μαθαίνει πώς να είναι καλύτερος άνθρωπος και καθώς, μ’ αυτόν τον τρόπο, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, χτίζουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Απομαγνητοφώνηση της ομιλιας του Gregg Braden : youtube.com / holisticharmony.com

vickytoxotis.blogspot.com

Πηγή: http://www.awakengr.com/2011/12/blog-post_6123.html#ixzz3evOqykjP

http://pirforosellin.blogspot.gr/  -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

Οι φωτογραφίες της N.A.S.A. αποδεικνύουν την Θεωρία της «Κοίλης Γης»! [Εικόνες-Βίντεο]

Σύμφωνα με την θεωρία της Κοίλης Γης, ο πλανήτης Γη είναι είτε εξ ολοκλήρου κοίλος ή περιέχει ένα σημαντικό κοίλο μέρος στον εσωτερικό του χώρο.  

Είναι πολλοί αυτοί που γράψανε ειδικά στον εικοστό αιώνα για την Κούφια Γη.
  Ο William Reed, η Walburga, Lady Paget, ο William Fairfield Warren, ο Symes, ο Marshall Gardner ο πρώτος που έδωσε την ιδέα του εσωτερικού ήλιου και την πατεντάρησε (U.S. Patent 1,096,102), ο John Cleves Symmes, ο Vladimir Obruchev, ο Ferdynand Ossendowski, ο George Papashvily, καθώς και διάφοροι εσωτεριστές όπως ο Michael Grumley, ο Douglas Baker, ο Guy Ballard και η Alice Bailey.

Ο Αλβανός αρχαιολόγος Νεριτάν Τσέκα, παραδέχεται... την ελληνική προέλευση των αρχαιολογικών ευρημάτων στην Αλβανία!

Από τα σωθικά της, η Ελληνική γη συνεχίζει να διαψεύδει όλους τους ανιστόρητους Αλβανούς αρχαιολόγους ..με τα ίδια τους τα ευρήματα..

Ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολόγους της Ευρώπης, που μίλησε πριν μερικές ημέρες στα Γιάννινα, ο Αλβανός Νεριτάν Τσέκα, παραδέχεται...

Λύθηκε το μυστήριο του τάφου του Φιλίππου στη Βεργίνα

Φως στο μυστήριο του τάφου του βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππου του Β’ φαίνεται να δίνει οριστικά μία ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής τον παλαιοανθρωπολόγο Αντώνη Μπαρτσιώκα. Ένα οστό με μία τρύπα στο γόνατο αποδεικνύει ότι ο πατέρας του μεγάλου Αλεξάνδρου είναι όντως θαμμένος στη Βεργίνα και μάλιστα στον Ταφο Ι κι όχι στον ΙΙ όπως ο

ZEKİ KILIÇ : έτσι βυθίσαμε το…Τουρκικό «ΚΟΤΖΑ-ΤΕΠΕ», το 1974 στην εισβολή της Κύπρου - Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Σαράντα ένα χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και μια ιστορία που στοίχησε στους εισβολείς δεκάδες θύματα, παραμένει σχετικά άγνωστη. Είναι η ιστορία της βύθισης του τουρκικού θωρηκτού Κοτζά Τεπέ από τους…ίδιους τους Τούρκους!

21 Ιουλίου 1974. Ή ώρα έδειχνε 2 και 35 μ.μ. Το τουρκικό πολεμικό πλοίο «Κοτζά-Τεπέ», μέλος τουρκικής νηοπομπής μαζί με άλλα δύο πλοία, μετά από την πέμπτη και χαριστική επίθεση πού είχε δεχτεί από τα τουρκικά F-104, βυθίζονταν στα ανοιχτά της Πάφου παίρνοντας στον υγρό τάφο του και ένα μεγάλο αριθμό από το πλήρωμα του θύματα της…. υπέρμετρης «πολεμικής αρετής» των Τούρκων, που μόλις πριν μια μέρα είχαν αποβιβαστεί στο βόρειο ανυπεράσπιστο τμήμα της Κύπρου.

Η Θούλη και το ταξίδι του Πυθέα στον παγωμένο Βορρά - Βισάλτης

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΠΟΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΥΘΕΑ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Στράβων ήταν ένας αρχαίος Έλληνας ιστορικός, γεωγράφος και φιλόσοφος. Ειδικότερα, ως γεωγράφος, συγκαταλέγεται στους διασημότερους της αρχαίας εποχής.

Από τα ελάχιστα που διασώθηκαν, από περιγραφές μεταγενεστέρων, ας δούμε τι γράφουν από τις παρατηρήσεις του Στράβωνα που σχολίασε το ταξίδι του Πυθέα…….

Ο Στράβων στα «Γεωγραφικά» του βιβλίο Β τέταρτο κεφάλαιο γράφει: « Ο Πολύβιος εξ άλλου γράφοντας γεωγραφία για τις χώρες της Ευρώπης λέει να αφήσουμε τους αρχαίους και να εξετάσουμε εκείνους που τους ελέγχουν , όπως τον Δικαίαρχο και τον Ερατοσθένη που ασχολήθηκαν με την Γεωγραφία, και τον Πυθέα από τον οποίο πολλοί παρασύρθηκαν και ο οποίος υποστηρίζει ότι γύρισε όλη τη Βρετανική και αποδίδει περίμετρο στο νησί πάνω από σαράντα χιλιάδες στάδια. Ιστόρησε δε και τα σχετικά με τη Θούλη στους οποίους ούτε γη υπήρχε, ακόμη δε ούτε θάλασσα, ούτε αέρας, αλλά ένα κράμα από όλα αυτά, που έμοιαζε με θαλάσσιο πνεύμονα στον οποίο , όλα ταλαντεύονται και ο θαλάσσιος πνεύμονας τα έδερνε όλα αυτά, ώστε σε αυτόν κάποιος δεν μπορούσε ούτε να πορευτεί ούτε να πλεύσει……….. επισκέφτηκε τα παράλια όλης την Ευρώπης που βρέχονται από Ωκεανό από τα Γάδειρα μέχρι τον Τάναιν (ποταμός Δον της Ρωσίας)……….».

Πληροφορίες για άγνωστες πτυχές της ζωής του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Από την διατήρηση του σώματός του σε μέλι, ως τη σχέση του με τη Ρωξάνη, την επιμονή του να διατηρήσει στοιχεία του περσικού πολιτισμού που κατέκτησε και το μυστήριο γύρω από το θάνατό του.

Από την αγάπη του για τη διανόηση και την επαφή του με φιλοσόφους της εποχής, ως το εξαίρετο στρατιωτικό πνεύμα, την αγαπημένη του Ρωξάνη και τα ερωτηματικά γύρω από το θάνατό του, τα ιστορικά στοιχεία που μπλέκονται με το μύθο γύρω από τον πιο διάσημο στρατηλάτη όλων των εποχών.

Πως οι Γερμανοί «άρπαξαν» μαγαζιά των Ρωμιών στην Μικρασία και την Πόλη το 1914

Το 1914 ξεκίνησε ο πρώτος διωγμός των Ρωμιών στα παράλια της Μικρασίας, με τη σφαγή της Φώκαιας. Μία σύντομη περιγραφή των γεγονότων. «Όλη τη μέρα του Σαββάτου 13 Ιουνίου, μέχρι τις επτά περίπου το βράδυ, εκτυλίσσονται ταυτόχρονα οι σκηνές των δυο μεγάλων πράξεων του δράματος: η οικτρή έξοδος και η αναίσχυντη λεηλασία.
Τρεις χιλιάδες οκτακόσιοι Έλληνες Οθωμανοί έφυγαν για τη Θεσσαλονίκη με το πρώτο πλοίο και δυο χιλιάδες περίπου με το δεύτερο για τον Πειραιά. Τηλεγράφησα ήδη από το πρωί στη Σμύρνη για να μας στείλουν κι άλλα πλοία.

Η Αθηναϊκή διαδήλωση στις 22 Ιουλίου του 1943 αναβάλλει τα σχέδια του Χίτλερ για παραχώρηση της βορείας Ελλάδος στην Βουλγαρία

Σαν σήμερα, 22 Ιουλίου 1943, διακόσιες χιλιάδες λαού στην κατεχόμενη Αθήνα πραγματοποιούν μαχητική διαδήλωση εναντίον της απόφασης των Γερμανών να παραχωρήσουν στη Βουλγαρία ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα ως τον Αξιό. Εκατό διαδηλωτές νεκροί στην άσφαλτο έκαναν τον Χίτλερ να αναστείλει την απόφαση «επ' αόριστον».

Ο Ηλίας Βενέζης, στο διήγημά του 22 Ιουλίου 1943, δίνει το κλίμα της διαδήλωσης αυτής.

Άγνωστα μυστικά της κούφιας Γης

 

Η Γη που εμφανίζεται εξωτερικά σαν σφαίρα διαμέτρου 8.000 μιλίων (1 μίλι = 1610 μέτρα), στην πραγματικότητα είναι κούφια, όπως και όλοι οι πλανήτες, οι οποίοι δημιουργήθηκαν από αέριες στροβιλιζόμενες μάζες υψηλής θερμοκρασίας, που αποσπαστήκαν από τους ήλιους τους και με την επίδραση της βαρύτητας και της φυγόκεντρου δύναμης, δημιούργησαν όταν ψύχτηκαν μια στερεά κρούστα με μεγάλες σπηλιές μέσα της, με ανοίγματα στους πόλους περιστροφής, και με έναν μεγάλο κεντρικό ‘‘ήλιο’’ όπου συγκεντρώθηκαν τα βαρύτερα υλικά.

Η κρούστα της Γης έχει πάχος 800 μιλίων με ανοίγματα περίπου 800 μιλίων στους δύο πόλους της, και εσωτερική επιφάνεια (που είναι παρόμοια και συνέχεια της εξωτερικής) διαμέτρου 6.400 μιλίων. Στο κέντρο της έχει έναν πελώριο λαμπερό κρύσταλλο (που δίνει ένα απαλό σαν σε συννεφιά φως που δεν σε καίει), διαμέτρου επίσης 800 μιλίων, που παίζει τον ρόλο του ήλιου για τους κατοίκους της, που ανέρχονται σήμερα στο ένα δισεκατομμύριο περίπου και έχουν 24 ώρες το 24ωρο ημέρα, με μια σταθερή ευχάριστη θερμοκρασία και χωρίς ισχυρούς άνεμους.

 Σημειώνω ότι, όπως περιγράφω στην τεχνική της σελίδας μου II.2.D3, μπορούμε να χρησιμοποιούμε την ενέργεια του κεντρικού αυτού ήλιου για να καθαρίζουμε την ‘‘ενεργειακή μας στήλη’’. Η εσωτερική αυτή επιφάνεια έχει όλα τα στοιχεία της εξωτερικής με βουνά (κάπως υψηλότερα), θάλασσες (με ¾ ξηρά και ¼ θάλασσα), ποτάμια, βλάστηση, ζώα, (ακόμη και αυτά που έχουν εξαφανιστεί τα τελευταία 13.000 χρόνια) κλπ.


Τα ζώα ακόμη και αυτά που θεωρούμε επικίνδυνα, έχουν γίνει φυτοφάγα (από ότι λένε οι κάτοικοι της) και ζουν αρμονικά με όλα τα άλλα, ενώ τα λίγα που εξακολουθούν να είναι επικίνδυνα είναι περιορισμένα σε ειδικούς χώρους.

Ακόμη όταν και η επάνω επιφάνεια της Γής γίνει πεμπτοδιάστατη, η εξαφανισθείσα τα τελευταία 13000 χρόνια χλωρίδα και πανίδα θα μεταφερθεί και εκεί, ώστε (μαζί με τις γεωλογικές μεταβολές που θα γίνουν) η επάνω επιφάνεια να πάρει την μορφή ακριβώς που είχε και τότε για να ταιριάζει πλήρως ενεργειακά με την κάτω.

Οι άνθρωποι μπορούν και επικοινωνούν με τα ζώα αλλά και με τα φυτά, τα δε δένδρα αποτελούν για αυτούς ένα δίκτυο πληροφοριών που μπορούν να ενημερώνονται για το τι συμβαίνει κάθε στιγμή στον τόπο τους. Η ατμόσφαιρα της (που είναι απόλυτα αμόλυντη, καθώς και τα νερά και όλο το περιβάλλον), έχει περίπου διπλάσια αναλογία οξυγόνου από την εξωτερική και το πάχος του στρώματος της είναι περίπου το διπλάσιο από ότι της εξωτερικής, ενώ δεν υπάρχει το στρώμα του όζοντος.

Ακόμη έχει την κατάλληλη υγρασία εκεί που χρειάζεται (που μάλιστα επικάθεται στο έδαφος υπό μορφή δροσιάς) για την τροφοδοσία των φυτών και του υπόγειου υδάτινου ορίζοντα, ώστε να μην χρειάζεται το πότισμα. Η βαρύτητα της (που το κέντρο της είναι η μέση επιφάνεια της κρούστας, δηλαδή στα 400 μίλια κάτω) είναι περίπου η μισή. Ακόμη δεν υπάρχει εκεί καμία επικίνδυνη κοσμική ακτινοβολία που έχουμε, ιδιαίτερα τώρα, στην εξωτερική επιφάνεια.

Σε πρόσφατη ερώτηση που μου έκαναν σχετικά με τους πόλους απαντώ ως εξής: Ένα πλοίο που θα πλησίαζε στο άνοιγμα του Βορείου Πόλου, εφόσον αυτό θα ήταν ανοιχτό και χωρίς πάγους, θα συνέχιζε να πλέει κανονικά και στην καμπύλη εισόδου αλλά και στην κάθετη επιφάνεια της κρούστας, δεδομένου ότι η δύναμη της βαρύτητας παραμένει κατακόρυφη ως προς το πλοίο και τα νερά, καθ’ ότι το κέντρο της είναι στην μέση επιφάνεια της κρούστας, απλώς θα ελαττώνονταν βαθμίδων, για να γίνει η μισή όταν το πλοίο θα έμπαινε στην θάλασσα της εσωτερικής επιφάνειας.

Το ίδιο θα ισχύσει και για τον ταξιδιώτη που θα κινείται στο έδαφος του ανοίγματος του Νοτίου Πόλου, αλλά και για τα ιπτάμενα οχήματα που θα περνούσαν από τα ανοίγματα. Επίσης επειδή η καμπύλη εισόδου (που υπάρχει τόσο στην εξωτερική όσο και στην εσωτερική επιφάνεια του ανοίγματος) έχει σε κάτοψη μήκος 100 μιλίων, προκύπτει ότι τελικά το καθαρό (στενότερο) μέρος του ανοίγματος (που ξεκινά όπως είδαμε από 800 μίλια) περιορίζεται στα 600 μίλια.

 Ακόμη το βόρειο σέλας δεν οφείλεται σε κοσμική ακτινοβολία αλλά σε ακτινοβολία του κεντρικού ήλιου της Κοίλης Γης. Επί τη ευκαιρία θα πρέπει να σημειώσω ότι σε πολλές ερωτήσεις πού λαμβάνω, η αυθόρμητη απάντηση που μου δίνει το υποσυνείδητο μου επιβεβαιώνεται και αργότερα σε προσεχές μου αστρικό ταξίδι, οπότε και τότε μόνον την δημοσιοποιώ. Ακόμη ένας φίλος μου, που λειτουργεί σαν κανάλι, μου είπε σε πολύ πρόσφατη συνεδρία που έκανα μαζί του, ότι με βλέπει συνδεδεμένο με το διάστημα από όπου και λαμβάνω υποσυνείδητα πληροφορίες.

ΟΙ κάτοικοι της Κοίλης Γης (που ονομάζονται Αγάθιοι) είναι οι περισσότεροι ίδιοι με εμάς (απλώς κάπως ψηλότεροι) και προέρχονται αφ ενός από την εξωτερική της επιφάνεια (όπως από την Λεμούρια πριν αυτή καταστραφεί), και αφ ετέρου από εξωγήινους που αποίκησαν από παλαιά την Γη, μέσα και έξω. 

ΟΙ κάτοικοί της, (τους οποίους επισπεύτηκα προσφάτως στα αστρικά μου ταξίδια και έτσι μπορώ και δίνω πληροφορίες), κατοικούν οι περισσότεροι σε μεγάλες ‘‘κρυστάλλινες πόλεις’’ που είναι κτισμένες ως επί το πλείστον μέσα σε πελώριες σπηλιές (για να μην καταστρέφουν την ωραία φύση της εσωτερικής επιφάνειας).

Τα κτίρια τους έχουν την μορφή μεγάλων κρυστάλλων με κρυστάλλινους τοίχους διαφανείς από μέσα και αδιαφανείς από έξω, χωρίς πόρτες οι οποίες εμφανίζονται και ανοιγοκλείνουν με την σκέψη τηλεπαθητικά. Το επάνω τους μέρος αποτελεί τις θέσεις στάθμευσης των διαστημοπλοίων τους. Το αμέσως πιο κάτω περιλαμβάνει τους κοινόχρηστους χώρους συναντήσεως, διασκεδάσεως, συνεδρίων, τελετουργιών, κλπ, οι οποίοι μπορούν να διαμορφώνονται και να εξοπλίζονται αναλόγως των εκάστοτε αναγκών. Τα κατώτερα επίπεδα περιλαμβάνουν τις κατοικίες που είναι εν γένει στρόγγυλές, καθώς και τα δωμάτια, δηλαδή χωρίς γωνίες για να κυκλοφορεί ελεύθερα η ενέργεια, (δείτε λεπτομέρειες κατωτέρω).

 Παντού υπάρχουν φυτά, που ενισχύουν την ευεξία που αισθάνεται κανείς εκεί, ενώ οι χώροι (όπως και όλων των άλλων πεμπτοδιάστατων εξωγήινων) ενώ έχουν εν γένει μικρές εξωτερικές διαστάσεις, όταν μπεις μέσα συναντάς μια μεγάλη εσωτερική διάσταση ικανή να καλύψει κάθε σου ανάγκη.  Οι υπόγειες αυτές πόλεις φωτίζονται από τον κεντρικό ήλιο, που δίνει ένα απαλό φως, (μέσα από κατάλληλα ενεργειακά ανοίγματα), και από κρυστάλλους που εκπέμπουν φως.

 Οι πόλεις επικοινωνούν με τούνελ (όπου κινούνται ηλεκτρομαγνητικά ιπτάμενα οχήματα με πολύ μεγάλες ταχύτητες), τόσο μεταξύ τους όσο και με την εσωτερική, αλλά και με την εξωτερική επιφάνεια της Γης. Άλλες κρυστάλλινες πόλεις και μικρότεροι οικισμοί βρίσκονται επάνω στην εσωτερική της επιφάνεια, διεσπαρμένοι μέσα στην υπέροχη φύση που παραμένει παρθένα και πλούσια σε βλάστηση και ζωή, ενώ οι κάτοικοι δεν κόβουν δένδρα ή φυτά και αφήνουν την φύση να αναπτύσσεται ανενόχλητη όπως αυτή πολύ καλά ξέρει.

ΟΙ άνθρωποι της κοίλης Γης εδώ και χιλιάδες χρόνια αποφάσισαν να απομονωθούν από την εξωτερική επιφάνεια (όπου επικρατούσαν μεγάλοι πόλεμοι και καταστροφές), για να μπορέσουν να εξελιχτούν ανενόχλητοι. Γι αυτό σφράγισαν με ηλεκτρομαγνητικά φράγματα τόσο τους δύο πόλους (που ανοίγουν μόνο για να περάσουν διαστημόπλοια, δικά τους και των εξωγήινων που έχουν βάσεις εκεί), όσο και τα στόμια των τούνελ προς την εξωτερική επιφάνεια.

 Από πλευράς τεχνολογίας, εξέλιξης και πολιτισμού χωρίζονται (από ότι έχω καταλάβει) σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη περιλαμβάνει την ‘‘κρυστάλλινη’’ πρωτεύουσα τους την Σιαμπάλα  (που είναι σχεδόν ‘‘αιθέρρική’’ κτισμένη μέσα σε μία πελώρια σπήλια), καθώς και άλλες πόλεις όπως η Καθάρια που βρίσκεται κάτω από το Αιγαίο Πέλαγος (μεταξύ Εύβοιας και Χίου) και εκεί υπάρχει η μεγάλη βιβλιοθήκη Πορθολόγος που περιλαμβάνει καταγεγραμμένες σε κρυστάλλους τις γνώσεις και τα γεγονότα όχι μόνο της Γης αλλά και ολόκληρου του Γαλαξία, που τις προβάλεις ολογραφικά (σαν να ζεις τα γεγονότα) σε τρισδιάστατους κρυσταλλικούς προβολείς.

Την βιβλιοθήκη αυτή, (που είχε παλαιά τροφοδοτήσει και την βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, που την έκαψαν οι ‘‘σκοτεινές δυνάμεις’’, για να μην αποκαλυφθούν αλήθειες που δεν τους συνέφεραν), την επισκέπτονται όχι μόνον από τη Κοίλη Γη, αλλά και από ολόκληρο των Γαλαξία για τα μοναδικά στοιχεία που περιέχει.

Η κατηγορία αυτή, που περιλαμβάνει και άλλους οικισμούς κτισμένους επάνω στην εσωτερική της επιφάνεια, αποτελείται από πλήρως πεμτοδιάστατους κατοίκους (που εγγίζουν και την έκτη διάσταση), που ήρθανε από άλλους αστερισμούς προ εκατομμυρίων ετών και εγκαταστάθηκαν στην Κοίλη Γη, για να αποφύγουν τους πολέμους που επικρατούσαν τότε στον γαλαξία, και να εξελιχτούν ανενόχλητοι στο υψηλό επίπεδο που ευρίσκονται σήμερα, όπου η εξέλιξη τους και η τεχνολογία τους είναι ανάλογη (ίσως δε και ανώτερη) με αυτή που περιγράφω για τους Πλειάδειους (δείτε σελίδα μου II.2.D).

Συνεπώς ότι χαρακτηριστικά περιγράφω για τους Πλειάδειους στην σελίδα μου II.2.D, ισχύουν (και με το παραπάνω) και εδώ, ήτοι ‘‘εξομοιωτές’’, ‘‘ολογραφικά θέατρα’’, ‘‘ολογράμματα επικοινωνίας’’, ‘‘υπερηχητικά ντους’’, τηλεπάθεια, τηλεκίνηση, διακτινισμός, δυνατότης υλοποίησης, υπερνίκησης της βαρύτητας (πετούν και αιωρούνται), αέναος νεότητα και υγεία, κλπ, κλπ. Πάντως ο τρόπος οργάνωσης της διοίκησης, της κυβέρνησης και των υπηρεσιών είναι διαφορετικός, (που πιθανόν να ισχύσει αργότερα και για εμάς), καθώς και η κουλτούρα τους (πιστεύουν περισσότερο στην οικογένεια, κλπ).

Ιδιαίτερα για την Σιαμπάλα (που επισπεύτηκα προσφάτως στα αστρικά μου ταξίδια, ενώ την επισκέπτεται συχνά και η φίλη μου Ελπίδα), έχω να προσθέσω τα εξής: Βρίσκεται μέσα σε μια πελώρια σπηλιά (400 μίλια, κάτω από την Λάσα την πρωτεύουσα του Θιβέτ), που έχει διαστάσεις 300Χ400 μίλια, δηλαδή έκταση που καταλαμβάνει μια ολόκληρη χώρα όπως η Ελλάδα.

Αποτελείται από πελώριους κούφιους κρυστάλλους (διαμέτρου χιλιόμετρων ο κάθε ένας με τετραπλάσιο συνήθως ύψος), που αλλάζουν χρώματα και περιλαμβάνουν επάνω το επίπεδο των διαστημοπλοίων, μετά το επίπεδο των κοινοχρήστων χώρων (συναντήσεων, τελετουργιών, διασκεδάσεως, κλπ), και πιο κάτω τα επίπεδα των κατοικιών. Τα χρώματα που επικρατούν είναι ωραιότατες αποχρώσεις του μωβ, ενώ η ατμόσφαιρα της είναι γεμάτη από υπέροχα αρώματα των φυτών και των λουλουδιών.

 Επειδή όλες οι άλλες κρυστάλλινες πόλεις της στέλνουν ενέργεια, ο επισκέπτης αισθάνεται μεγάλη ενέργεια να τον περιβάλει. Ακόμη αισθάνεται ένα έντονο συναίσθημα χαράς, ευεξίας αλλά και αμοιβαίας αγάπης προς και από τα άτομα και το περιβάλλον της γενικότερα (πράγμα που αισθάνεται και στις άλλες κρυστάλλινες πόλεις), ενώ η Σιαμπάλα θεωρείται μια από τις ωραιότερες πόλεις για να ζει κανείς, όχι μόνον της Γής αλλά και ολόκληρου του Γαλαξία μας.

Κάθε επίπεδο κατοικιών περιλαμβάνει έναν μεγάλο αριθμό (έως και άνω των εκατό) από μεγάλα κυκλικά ‘‘οικόπεδα’’ που το καθένα χωρίζεται σε έξη κυκλικούς τομείς (μονάδες), ενώ  στο κέντρο υπάρχει ένας μικρότερος ομόκεντρος κύκλος. Σε κάθε τομέα υπάρχει και μια κατοικία με τον κήπο της και το περιβάλλον της, όπου μένει ένα άτομο, ένα ζευγάρι, ή μια οικογένεια, ενώ ο κεντρικός κύκλος είναι κοινόχρηστος, για την συνάντηση και διασκέδαση των κατοίκων των έξη μονάδων.

 Οι μονάδες και οι κύκλοι διαχωρίζονται με πυκνές και φαρδιές ζώνες ωραίων φυτών - κήπων, (με δένδρα με τα οποία μπορείς να ‘‘συνομιλείς’’ και να παίρνεις πληροφορίες για το τι συμβαίνει από το μεγάλο σύστημα τηλεπικοινωνιών που αποτελούν), ενώ η κάθετη απόσταση μεταξύ επιπέδων είναι πολλές εκατοντάδες μέτρα (ακόμη μάλιστα και χιλιόμετρα), γεγονότα που δημιουργούν την εντύπωση ότι κατοικεί κάποιος στην εξοχή και όχι σε κτήριο.

 Με τους εξομοιωτές που έχει κάθε μονάδα μπορεί κανείς να καλύπτει κάθε του ανάγκη, απλώς σκεπτόμενος αυτό που θέλει και στέλνοντας το τηλεπαθητικά, όπως τροφή, (που γίνεται από φως που μετατρέπεται σε ύλη και αφομοιώνεται πλήρως ώστε να μην χρειάζονται τουαλέτες), ρούχα, σκεύη, έπιπλα, κλπ, και άλλα μέσα επικοινωνίας, συγκοινωνίας, υπερηχητικά ντους, συσκευές βίντεο όπου μπορείς να συμμετάσχεις στο ολογραφικό έργο που βλέπεις, κλπ, (δείτε λεπτομέρειες εις σελίδα μου II.2.D).

Έτσι μπορείς π.χ. να καλέσεις σπίτι σου 10 άτομα για φαγητό και ο εξομοιωτής να δημιουργήσει το κατάλληλο τραπέζι με τα σερβίτσια και τα φαγητά που θα επιλέξεις, και μετά το γεύμα να τα πάρει όλα πίσω και να τα ξανακάνει ενέργεια, χωρίς να χρειάζεται να πλύνεις πιάτα ή να συγυρίσεις, κλπ. Ακόμη μπορείς να αλλάζεις όσο συχνά θέλεις τα ρούχα τα έπιπλα και την διακόσμηση του σπιτιού. Επισημαίνω πάλι εδώ ότι η τροφή, που μπορεί να περιλαμβάνει και κρέατα (φτιαγμένα από φως), δεν αποτελεί ανάγκη για συντήρηση αλλά απλώς γευστική ευχαρίστηση.

Επίσης με τα ολογραφικά θέατρα μπορεί κανείς να αλλάζει το σπίτι του και τον περιβάλλοντα χώρο του όπως τα θέλει. Τα σπίτια έχουν συνήθως εξωτερικά την μορφή απλών ή πολλαπλών τρούλων (με τοιχώματα διαφανή από μέσα προς τα έξω), και βρίσκονται κοντά στον κεντρικό κύκλο. Στην υπόλοιπη επιφάνεια της μονάδος (που η κάθε μια τους, από ότι εκτιμώ, μπορεί να είναι 10 με 20 στρέμματα), δημιουργεί κανείς τον κήπο και το περιβάλλον γενικά που επιθυμεί.

Επίσης κατά καιρούς (πάντα με την βοήθεια των ολογραφικών θεάτρων) μπορεί να δημιουργήσει το περιβάλλον των διακοπών εικονικής πραγματικότητας που επιθυμεί (π.χ. μια λίμνη με τα ψάρια της όπου νομίζεις ότι κολυμπάς χιλιόμετρα ενώ έχεις μετακινηθεί μόνο λίγα μέτρα, ή ένα τροπικό δάσος ή νησάκι, ή ένα χιονισμένο βουνό για σκι, κλπ). Στην πρωτεύουσα υπάρχει το ‘‘Κυβερνητικό συμβούλιο’’ τα συμβούλια των βασικών εξουσιών της κοίλης Γης και τα διάφορα άλλα συμβούλια και τα δημόσια κτήρια, οι πρεσβείες των αστερισμών του Γαλαξία, κλπ.

Ακόμη με τις διάφορες καθημερινές τελετουργίες (που γίνονται εκεί αλλά και στις άλλες πόλεις), τα άτομα στέλνουν την ενέργεια τους (μέσω των κρυσταλλικών ενεργειακών πλεγμάτων) στον πλανήτη, αλλά και σε ολόκληρο τον Γαλαξία όπου υπάρχει ανάγκη για να βοηθήσουν, ενώ συγχρόνως και δέχονται από αυτούς (πλανήτη και Γαλαξία) ενέργεια για να βελτιωθούν οι ίδιοι.

Η δεύτερη κατηγορία αφορά στους υπόλοιπους κατοίκους που ζουν κυρίως σε 120 ‘‘κρυστάλλινες’’, υπόγειες ως επί το πλείστον πόλεις, που ευρίσκονται και αυτές σε κομβικά σημεία (πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα) του κρυσταλλικού πλέγματος της Γης.

Η σημαντικότερη εξ αυτών ονομάζεται Τέλος και ευρίσκεται κάτω από το βουνό Shasta στην Καλιφόρνια και δημιουργήθηκε από κατοίκους της Λεμούρια που κατέφυγαν εκεί προ της καταστροφής της.

Ο αρχιερέας της Τέλος, που ονομάζεται Αντάμα, επικοινωνεί συχνά με ανθρώπους που λειτουργούν σαν ‘‘κανάλια’’ δίνοντας τους μηνύματα και πληροφορίες για την κοίλη Γη, (ενώ το ίδιο κάνει και ο Μίκος που είναι ο φύλακας της βιβλιοθήκης Πορθολόγος).

 Οι κάτοικοι αυτοί κινούνται μεταξύ τέταρτης και πέμπτης διάστασης και είναι επίσης πολύ εξελιγμένα και πλήρως συνειδητά άτομα, ενώ ορισμένοι μας επισκέπτονται και μας μελετούν (με την τεταρτοδιάστατη μορφή τους), χωρίς εμείς να μπορούμε εν γένει να τους ξεχωρίσουμε σαν διαφορετικούς από εμάς.

 Τους ανθρώπους αυτούς, που συνδέονται τηλεπαθητικά με εμάς (και ιδιαίτερα με όσους είμαστε ενήμεροι και ανοιχτοί σε όλα αυτά που συμβαίνουν, όπως είναι π.χ. οι ‘‘εργάτες του φωτός’’), μπορούμε να τους επικαλεστούμε πριν κοιμηθούμε, να έρθουν στον ύπνο μας και να μας δώσουν πολύτιμες συμβουλές για την ζωή μας, τις οποίες είτε θα θυμόμαστε όταν ξυπνήσουμε, είτε θα έχουν καταγραφεί στο υποσυνείδητο μας για να μας έρθουν όταν θα τις χρειαστούμε.

Ακόμη εάν θέλουμε, μπορούμε (στον διαλογισμό μας) να προσφερθούμε να φιλοξενήσουμε στο σπίτι μας έναν από αυτούς, όταν θα έρθουν (πράγμα που θα γίνει πριν από το 2012), για να μας βοηθήσουν στην μετάβαση μας στην πέμπτη διάσταση, και στην συνέχεια, αν θέλουμε, θα μπορούμε να τους επισκεφτούμε και εμείς στις κρυστάλλινες πόλεις τους. 

Οι άνθρωποι και των δύο αυτών κατηγοριών ζουν χιλιάδες χρόνια, για να μπορούν χωρίς διακοπές να συλλέγουν εμπειρίες και να γίνονται σοφότεροι, και πεθαίνουν όταν οι ίδιοι το αποφασίσουν, (αφού κάλυψαν όλους τους στόχους τους της ενσάρκωσης τους αυτής), προκειμένου να ενσαρκωθούν κάπου αλλού.

Ακόμη γενούν παιδία με τρίμηνο εγκυμοσύνη, χωρίς πόνους (στα πλαίσια σχετικής τελετουργίας), ενώ για ξεκούραση χρειάζονται ύπνο (κατ’ ουσία βαθύ διαλογισμό) μιας ή δύο μόνον ωρών το εικοσιτετράωρο. Σημειωτέον ότι σήμερα (Φεβρουάριος του 2010), βάσει νεωτέρων πληροφοριών, όλη η Κοίλη Γη έχει γίνει πλέον πλήρως πεμτοδιάστατη.

Η Κοίλη Γη αποτελεί ήδη μέλος της Γαλαξιακής Συνομοσπονδίας και στην πρωτεύουσα της υπάρχει μεγάλη βάση (που έχει την μορφή σφαίρας διαμέτρου 80 μιλίων με διάφορα επίπεδα), της ομάδας των 50 περίπου εξωγήινων αστρικών πολιτισμών που μας βοηθούν στην μετάβαση μας στην πέμπτη διάσταση.

Η βάση αυτή είναι επίσης το κέντρο συντονισμού των επιχειρήσεων τους, καθώς και η βάση των διαστημοπλοίων τους και των εργαστηρίων τους, που μελετούν και συντονίζουν την φυσική εξέλιξη του πλανήτη (που αλλάζει και αυτός παράλληλα με τους κατοίκους του), ενώ περίπου εκατό εκατομμύρια εξωγήινοι υπάρχουν σήμερα στις βάσεις που έχουν στην Κοίλη Γη, και εργάζονται για να προετοιμάσουν την μετάβασή μας αυτή.

Πέραν αυτών υπάρχουν και δισεκατομμύρια άλλοι στον αστρικό τους στόλο γύρω από την Γή και γύρω από τον ήλιο, με βάσεις στον Άρη, την Αφροδίτη, τον Ουρανό, την Σελήνη (μικρή), κλπ, διότι όταν προσγειωθούν κάθε άνθρωπος της Γης (που θα θέλει να μπει στην πέμπτη διάσταση), θα μπορεί να έχει επαφή με έναν εξωγήινο σύμβουλο (μέντορα) για να τον καθοδηγεί συνεχώς ή κατά διαστήματα, (μοιράζοντας τον χρόνο του και σε περισσοτέρους ανθρώπους), ενώ θα έρθουν και εκατομμύρια άλλοι (επιστήμονες και τεχνικοί) που θα εισαγάγουν και θα μας εγκαταστήσουν την υψηλή τεχνολογία τους.

 Λεπτομέρειες για τα βήματα που θα ακολουθηθούν πριν και μετά την άφιξή των εξωγήινων, καθώς και κατά την πλήρη μετάβαση μας στην πέμπτη διάσταση αλλά και μετά από αυτήν, αλλά και για τις δυνατότητες και τον τρόπο ζωής που θα έχουμε τότε, δίδω σε προηγούμενη σελίδα μου II.2.D2. Σημειωτέον ότι όταν η αποστολή των εξωγήινων ολοκληρωθεί και αυτοί φύγουν, οι βάσεις αυτές θα αποτελέσουν επέκταση των κρυστάλλινων πόλεων που συνορεύουν.

Ακόμη λεπτομέρειες για την φύση, το περιβάλλον, τις πόλεις, τον πολιτισμό, και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της Κοίλης Γης για τις δύο πιο πάνω κατηγορίες, που είναι όντα γεμάτα αγάπη και μας θεωρούν αδελφούς τους, μας αγαπούν, μας παρακολουθούν και ενδιαφέρονται για εμάς, καθώς και για την πολύτιμη βοήθεια που πρόκειται να μας δώσουν κατά την μετάβαση μας στην πέμπτη διάσταση (και πώς θα μπορέσουμε να την αξιοποιήσουμε), θα δώσω προσεχώς σε ιδιαίτερη σελίδα μου. 

Πάντως σημειώνω ότι έχουν ήδη κατασκευάσει για μας ολόκληρες ‘‘κρυστάλλινες πόλεις μεταμόρφωσης’’ προσωρινής διαμονής μας, όπου υπάρχουν οι ‘‘αίθουσες μεταμόρφωσης’’ ώστε μπαίνοντας σε αυτές να ολοκληρώνουμε επιτυχώς και σύντομα (μέσα σε τρείς μόνον ημέρες, αντί σε δεκάδες χρόνια), την αναβάθμιση του DNA μας για την είσοδο μας στην πέμπτη διάσταση.

 Οι κρύσταλλοι των πόλεων αυτών διαφέρουν στο ότι και τα δύο πάνω επίπεδα είναι και αυτά επίπεδα κατοικιών, ενώ η επιφάνεια της κάθε μονάδας είναι κάπως μεγαλύτερη για να χωράει ολογραφικά το ακριβές περιβάλλον που είχαμε στην πάνω Γη ώστε να αισθανόμαστε ‘‘σαν στο σπίτι μας’’.

Επίσης πρόθημα προτίθενται να μας προσφέρουν και μόνιμη διαμονή στις κρυστάλλινες πόλεις τους, για όσους από εμάς προτιμήσουμε να ζούμε μόνιμα στην θαλπωρή της Κοίλης Γης, και να επισκεπτόμαστε την πάνω επιφάνια για τις ‘‘διακοπές’’ μας, ή για τελετουργίες στους εκεί ιερούς χώρους.

Ακόμη πρόκειται επίσης και αυτοί, παράλληλα με τους εξωγήινους, να φέρουν, να εγκαταστήσουν και να μας εκπαιδεύσουν στην χρήση της υψηλής τεχνολογίας τους, που εκτός των άλλων θα καθαρίσει την μόλυνση από το περιβάλλον και θα μας προστατεύει και εξουδετερώνει τα κάθε είδους καταστροφικά φυσικά φαινόμενα στην εξωτερική επιφάνεια.

Τέλος ενδιαφέρονται να ενωθούμε πάλι, στην πέμπτη πλέον διάσταση, (μετά από 13000 χρόνια) και να αποτελέσουμε μαζί τους ένα ενιαίο και πολύ σημαντικό για τον Γαλαξία μας έθνος, τους ‘‘Γήινους’’.

ΠΗΓΗ
           ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ - 

ΠΗΓΗ  http://www.diadrastika.com/2015/07/koyfia-gh-koilh.html#sthash.xXzZHTSr.dpuf

 

http://pirforosellin.blogspot.gr/  -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.